The Sound of Silence

Hallo vrienden, vriendinnen, vaders, moeders, broers, zussen, ooms, tantes, omaᷰs, neefjes, nichtjes, collegaᷰs en Jane!

We vertrokken richting het noorden van Lombok om daar met een boot de oversteek te maken naar de drie Gili eilanden. Hierbij moesten we, na het laatste gezamenlijke ontbijt, helaas afscheid nemen van onze Zwitserse vriend en onze Nederlandse vriendin en vervolgden we onze weg met zijn 3en. Gelukkig zullen zij over enkele dagen ook richting het zuiden van Bali vertrekken en kunnen we daar weer genieten van hun aanwezigheid.

Aan de noordkust van Lombok vonden we het goedkoopste bootje ooit en opgefrommeld tussen alle etenswaren vervolgden we onze weg naar Gili Meno, het middelste eiland van de drie. We besloten om daar eerst een aantal dagen te bivakeren. De enige vervoersmiddelen op de Giliᷰs zijn een fiets of een paard. Er zijn geen wegen, drukte, uitlaatgassen of herrie van autoᷰs en scooters. Het enige wat we hoorden was het geluid van de zee en de spreekwoordelijke Sound of Silence. Erg rustgevend. Gili Meno is een piepklein eilandje omringd door witte stranden en met welgeteld maar liefst zoᷰn 300 inwoners. Het is zelfs zo klein dat we in minder dan een uur een rondje hadden gelopen rond het hele eiland, met op een groot deel van het eiland een gevoel dat je op een onbewoond eiland bent beland. Op het strand vonden we een aangespoelde glazen fles met daarin een brief, een zogenaamde Message in a Bottle. De brief was geschreven in het Indonesisch. Helaas was Sjef zo handig om de fles ergens te vergeten en dus zal de inhoud van de brief voor eens en voor altijd een raadsel blijven.
Tijdens een van onze wandelingen over het eiland kregen we in the middle of nowhere een fikse onweersbui over ons heen. Het donderde en het bliksemde, maar helaas regende het geen meters bier. Gelukkig passeerden we per toeval een half-waterdichte boomhut, waarin we konden schuilen. Het kan namelijk behoorlijk tekeer gaan op zoᷰn klein eilandje midden in de oceaan. Tering jantje!

Met zijn 3en deelden we een tweepersoons kamer met voor onze Ierse vriend een extra matrasje op de grond. Er stonden twee overheerlijke ligbedden voor de deur geparkeerd en uiteraard konden we weer genieten van een koude douche met deze keer, als klap op de vuurpijl, zout water uit de douchekop.
Daarnaast hebben we het vogelpark bezocht van Gili Meno. Daar vonden we veel tamme exotische vogels uit Azië en Australië, hagedissen, een krokodil en vele andere dieren. We konden de dieren voeren en de vogels overal op onze lichamen laten zitten, laten praten en kusjes van ze ontvangen.
Ook hebben we weer een bootje, een snorkel en een paar flippers gehuurd om de onderwaterwereld te ontdekken rondom de drie Gili eilanden. Lokale vissers worden hier betaald om juist NIET te vissen, dus dat betekende volop leven in de brouwerij! Helaas was het onder water niet zo kleurrijk dan dat we hadden gehoopt, aangezien het grootste deel van het koraal niet meer in leven is. Gelukkig konden we onze tijd invullen met het kijken naar de vele vissen, het kijken naar een schipwrak op de bodem van de zee en het achterna zwemmen van reuze schildpadden die zich verdomde snel voortbewegen in het ruige, golvende water.

Met het bootje lieten we ons afzetten op het 3e en tevens het grootste eiland van de drieling: Gili Trawangan. Dit knallende party eiland heeft veel bars en pubs met verschillende muziekstijlen en themaᷰs, wederom omringd door wit zand en blauw water. Het kent daardoor ook meteen een stuk meer toeristen en is het drukste eiland van alledrie. Uiteraard deelden we weer een klein kamertje met de Ierse zuiplap en gingen we, na het droppen van onze tassen, meteen op zoek naar de Irish Pub om eerst een koude pint soldaat te maken, voordat we het eiland verder gingen verkennen.
In het midden van Gili Trawangan stond een berg. Zoals gewoonlijk konden we deze niet zomaar laten staan en konden we het niet laten om naar de top te gaan. Na het nodige, professionele klim- en klouterwerk hadden we een uitzicht op Bali, Lombok en de 3 Giliᷰs. Na deze activiteit en na het zien van het grootste deel van het eiland vonden we het tijd voor een kroegentocht over de boulevard. Vergezeld door een Nederlands stel hadden we de grootste lol tot in de late uurtjes. Vooral de geliefde, lokale reggae bars waren onvergetelijk.
Na een wilde nacht, veel lachen, veel slap ouwehoeren, te veel Rum-Cola, te weinig slaap en buiten wakker worden, vervolgden we onze weg per bus en boot via hoofdstad Mataram terug naar Bali, om nog eens 10 dagen te verblijven in het zuiden van dit vakantie-eiland. Een aantal uren bijgeslapen tijdens de boottocht en heelhuids aangekomen in Kuta,
Bali!

Wat onze planning gaat worden voor de komende dagen is nog onbekend. Er zijn een aantal plaatsen die we willen zien zoals Ubud, Seminyak, Legian, Nusa Dua en meer. Verder valt er genoeg te beleven! Daar zal dus ongetwijfeld weer snel een retespannend verslagje uit rollen!

Groetjes,

Chilly Billy & Rita Relax