Hi, ha, Cambodja!

Hallo trouwe fans!

We verlieten Kampot en reisden verder naar Sihanoukville. Dit is een toeristische kustplaats in het zuiden van Cambodja. Het kent vele stranden en is omringd door eilandjes. Dat het een toeristische trekpleister is, bleek al snel! De bus waarin we zaten, was namelijk compleet gevuld met toeristen en de kofferbak was tot de nok gevuld met koffers en tassen. De kofferbak zat zelfs zo vol dat de klep niet meer dicht kon en we met de bagage half uit de bus op weg gingen naar de kust. Hilarisch om te zien, maar wij kijken ondertussen nergens meer van op! Everything is possible! We reden grotendeels over onverharde wegen vol gaten en kwamen langs de Angkor Brewery, de brouwerij van 1 van onze favoriete biertjes. Onze chauffeur kon niet al te best sturen en daardoor zaten we binnen enkele minuten met de achterbumper vast gereden tegen een reclamebord. De tocht duurde dus net iets langer dan gepland, maar dat mocht de pret niet drukken en desalniettemin kwamen we veilig aan bij het water van de Golf van Thailand.
In Sihanoukville stond een kneitervette villa op ons te wachten met een zwembad, een pooltafel en gigantische kamers waarin je zowat kon verdwalen. De villa lag dichtbij 1 van de stranden: het erg rustige Victory Beach. Het was weer heerlijk om de nodige uren met zijn vieren in de zon, aan het zwembad en rondom de pooltafel door te brengen. Ook brachten we een bezoekje aan Serendipity Beach. Daar is van alles te beleven en dit is dan ook de drukste plek van de omgeving. De armoede en de locals waren hier ver te zoeken en alles was gericht op het toerisme. Barbecues aan het strand, volle bak beachclubs en kinderen die vuurwerk verkopen en afsteken.
Na een portie spareribs van de barbecue, een flink aantal pullen bier en een gezellige avond aan het strand, was het tijd om richting onze slaapplek terug te keren. Het bleek een ware Mission-Impossible-tocht te worden! Al snel waren we compleet verdwaald in de straten van Sihanoukville en belandden we tussen de dik opgemaakte gezichten en de korte rokjes in de rosse buurt. Overdag zie je daar niks van, maar na middernacht veranderd dit aan alle kanten. Uiteindelijk vonden we de villa, maar eenmaal aangekomen bij ons vakantiehuis kwamen we erachter dat deze midden in de nacht met een groot hek, een dikke poort en een hangslot afgesloten werd en dus niet meer begaanbaar was voor gasten. Daarnaast was er op dat moment niemand meer te bekennen in of rondom de villa. We moesten inbreken! Jiiieeeehaaaaa! Als een echte tipsy Tom Cruise klommen we over het hek en gingen we in het donker op onderzoek uit in het hokje van de bewaking, op zoek naar iets bruikbaars voor onze inbraakpoging. We vonden daar al gauw een zaklamp en een sleutelbos en jawel! 1 van de sleutels paste in het slot en zo konden we ook de rest van het gezelschap binnen laten en zonder al te veel nachtelijke overlast te veroorzaken ons bedje opzoeken.

Vanuit Sihanoukville trokken we landinwaarts. We stapten achterin de wagen van waarschijnlijk de grootste maniak van de Cambodiaanse wegen en al toeterend en zigzaggend door het verkeer vonden we onszelf een weg naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja waar de Mekong en de Tonlé Saprivier bij elkaar komen en waar wij wederom voorzien waren van een villa met zwembad. Al rijdend kwamen we door de drukke en arme straten van de stad en kwamen de geuren van eten, afval en uitlaatgassen ons weer meteen tegemoet. Gewapend met een plattegrond van de stad lieten we ons veelal door de plaatselijke Tuktuk's rondrijden en gingen we weer op zoek naar allerlei culturele hoogstandjes: verschillende tempels, Royal Palace, Independence Monument en Tuol Sleng museum (het zogenaamde genocide museum). Een oud schoolgebouw dat geheel omgebouwd is tot gevangenis waarin onmenselijke dingen gebeurden. Deze gruweldaden zijn ondertussen al zo'n 35 jaar geleden, maar de bewijzen zijn nog goed zichtbaar en het gebouw staat vol met extreem kleine cellen, foto's, verhalen, martelapparatuur en schedels en botten van mensen die tot op de dag van vandaag nog altijd niet geïdentificeerd zijn.

Ook brachten we een bezoek aan de gruwelijke Choeung Ek Killing Fields, waar de gevangenen naartoe werden gebracht en werden vermoord. We waren voorzien van een audiospeler met allerlei verhalen over de verschrikkelijke tijd van de Rhode Khmer en veel informatie over alles wat we zagen. We liepen tussen massagraven met resten van botten, tanden en kleding van de miljoenen slachtoffers die hier op onmenselijke manieren zijn behandeld en vermoord. Wederom een indrukwekkende ervaring om de andere kant van Cambodja te zien dan het feestvieren aan de kust.

Onze laatste twee bestemmingen binnen Cambodja zijn Battambang en Siem Reap. Daarna zullen Pa Donders en Charlotte de Nederlandse kou weer gaan opzoeken en zullen wij nog een week of 10 door blijven reizen in Thailand, Laos en Maleisië!

Groetjes,

J&B