Welcome to Smile-land

Hallo carnavals-feestgangers!

We vervolgden onze reis al vroeg in de morgen van Siem Reap naar Bangkok. Wat een lange rit per aircoloze bus beloofde te worden, werd ook inderdaad een gigantisch lange tocht! Na enkele minuten kreeg onze bus een lekke band. Gelukkig was er een bandenboer in de buurt en kon de band zeer professioneel worden vervangen door een jongetje van een jaar of 6 die ongeveer dezelfde lengte had dan de band van de bus! Desalniettemin konden we onze reis vervolgen richting Poipet, waar we de grens overstaken. Hier moesten we urenlang wachten voor onze visa en voor de volgende bus die ons naar Bangkok zou brengen. Gelukkig waren we niet alleen en konden we ondertussen weer een hoop verhalen delen met andere backpackers van over de hele wereld.
We arriveerden rond 21.00 in het grote Bangkok met zijn miljoenen inwoners en kregen precies wat ons al zo vaak was beloofd door mensen die er zijn geweest: de meest uiteenlopende hippies, gepimpte en opgevoerde tuktuk's, een gestoord nachtleven met volle bak lady-boys, de beruchte pingpong-shows door de wijdbeense Thaise vrouwen, gruwelijke plaatsjes op de pakjes sigaretten en bergen met eetbaar ongedierte langs de kant van de weg (schorpioenen, kakkerlakken, torren, wormen, sprinkhanen enz.). We lieten onszelf afzetten bij Khao San Road, DE backpackers straat van Bangkok in de wijk Banglamphu, het oude gedeelte van de stad. Na de lange reis zijn we meteen een biertje gaan drinken met onze nieuwe Amerikaanse vriend, all the way from New York City, in de knotsgekke straat. Rustig een Chang-biertje drinken bij de live muziek en de breackdancers op straat veranderde al snel in 1 van de meeste bizarre avonden van onze reis. Het werd een extreem gestoorde avond waarbij 'everything is possible' weer een geheel nieuwe betekenis heeft gekregen! Holy shit! Niet te filmen! Onze slaapplek was zoals van ouds een guesthouse vol met backpackers en per verdieping een gezamenlijke badkamer en toilet.

Met een plattegrond in de ene hand en een fotocamera in de andere hand gingen we op zoek naar de toeristische hoogtepunten van de stad volgens onze Lonely Planet en gingen we op zoek naar de goedlachse bevolking van Smile-land. We bezochten onder andere verschillende monumenten, tempels, markten, de Grand Palace en we zagen Boeddhas in alle soorten, maten en in alle denkbare posities. Sjef belandde WEER in de schoolbanken. Deze keer niet tussen de basisschoolkinderen, maar tussen ietwat oudere monniken die hun taal lessen bijwoonden in hun oranje outfits. Aangezien het verkeer een gekkehuis is in Bangkok vonden wij, naast de lokale tuktuk's, de boottaxi in de rivier en de kanalen het perfecte vervoersmiddel in de stad, waarbij we werden getrakteerd op een schitterende skyline.
Daarnaast hebben we een fietstocht geboekt door het niet-toeristische gedeelte van Bangkok en kwamen we op plekken waar je normaal gesproken nooit zo belanden. De tocht startte in het rood-goude Chinatown, waar alles verkocht werd langs de kant van de smalle steegjes. Vooral alle verschillende soorten wapens wilde Sjef maar al te graag even bewonderen. Van geweren tot zwaarden en van boksbeugels tot werpsterren, alles was te koop! De tradities voor de Chinese jaarwisseling waren in volle gang en dus bleven het offeren van een varkenskop, de drakendansen en het oorverdovende vuurwerk in de claustrofobisch kleine steegjes ons niet bespaard. Fantastisch!
We staken de Chao Phraya River over en fietsten verder in Thonburi, in het echte lokale Thaise leven waar de locals verborgen tempels en heilige bomen aanbidden en waar allerlei rituele verbrandingen plaatsvonden. Hier werd voor de zoveelste keer bewezen dat werkelijk ALLES eetbaar is voor de Aziatische bevolking en dat er aan verschillende geuren geen gebrek is in de buitenlucht van Thailand. Vroeg in de morgen met een half lege maag en met een temperatuur van 30 graden Celsius werden al onze zintuigen door de etenswaren en de rituelen goed wakker geschud. 
Na de actieve fietstocht besloten we om de drukte van de stad tijdelijk te verlaten en in alle rust te gaan genieten in het Lumphini Park in het nieuwe gedeelte van de stad, waar we konden genieten van de stilte en van Kungfu-beoefenaars die hun kunsten vertoonden in het gras van het park.

De volgende dag zou het Chinese feest pas echt losbarsten, dus dat betekende dat we na de lunch weer terug gingen richting Chinatown. De hele wijk bleek afgezet te zijn en daardoor was er ook geen vervoer beschikbaar naar Bangkok Chinatown Festival 2013. We moesten onszelf te voet een weg weten te vinden. Allereerst zijn we bovenop de Golden Mountain in het midden van de stad geklommen, vanwaar we een uitzicht hadden over een groot deel van de stad. We zagen veel, maar helaas geen Chinatown. Na het zelf luiden van de klokken en de gong van de tempel gingen we al vragend en puzzelend verder richting het festival en vonden we deze al snel. Het was net carnaval! De hele wijk was rood-goud versierd en verlicht en overal vonden we kraampjes, draken, lampjes, lampionnen en mensen in het rood gekleed. DUIZENDEN mensen, wel te verstaan! Vooral toen het donker werd, werd de sfeer geweldig en werden de zang- en dansshows door de hele wijk veelvuldig getoond. De Chinese K3, Justin Bieber, Britney Spears en tal van andere oosterse popidolen kwamen voorbij. De Chinezen bleken maar weer echte professionele herriemakers van de bovenste plank te zijn. Wat een feest!
Op een gegeven moment werd er van alles omgeroepen en begonnen mensen zich spontaan te verplaatsen. Uiteraard hadden wij geen flauw benul wat er allemaal gaande was, maar door de vele politiegebaren werd al wel snel duidelijk dat we met zijn allen achter dranghekken gepropt moesten gaan staan. De prinses kwam nog even om de hoek kijken en zwaaiend door de straten van Chinatown heen rijden. Het festival ging vervolgens door tot in de late uurtjes. 

Na een nachtje in de bus zullen we aankomen bij onze volgende bestemming: Chiang Mai. 

Groetjes en alaaaaaaaaaaf!

J&B