Finishing Sumatra

Hallo kou leidende bananenimporteurs!

We zijn nog altijd erg geliefd bij de lokale bevolking van Sumatra. Dagelijks stuiten we op studenten die op de foto willen en ons kort willen interviewen om zo hun voldoende te scoren tijdens de lokale Engelse les. Uiteraard zijn wij niet te beroerd deze ploeterende tieners een handje te helpen bij het behalen van hun diploma.

Het eerste restaurant met hond op het menu staat op ons netvlies gebrand! Helaas (of misschien toch: Gelukkig) was het restaurant gesloten.

Niet alleen kakkerlakken passeren de revue in onze primitieve slaapplekken. Tijdens het wakker worden is het steeds weer een verrassing wat we kunnen gaan verjagen. We ontdekken steeds meer in de wereld van Sumatraanse insecten.

Het werd tijd voor wat Indonesische actie op de beeldbuis! Voetbal! Maleisie speelde tegen Indonesie. Vandaar dat we besloten om dit maar eens te gaan meemaken midden tussen de lokale bevolking. Helaas was de stemming niet optimaal, doordat het Maleisische elftal net iets te hoog gegrepen was voor de hard lopende Indonesiers. Zelfs het meebleren van deze ingeburgerde locals mocht niet baten. Na de eerste helft besloten we dus om ons vertier elders te gaan zoeken.

Voordat we onze weg vervolgden richting Bukit Lawang raakten we bevriend met een lief, jong, Indonesisch stel (Abdy & Mery) en hun kleine meid Nachelle. Zij hebben ons van alles geleerd over de plaatselijke gebruiken en van alle lekkernijen die hier vers van de pers te vinden zijn. Het was maar goed dat ze een klein dochtertje hadden. Door haar kinderboeken konden wij ook het een en ander leren over de soorten groenten en fruit van Indonesische bodem. Niet alleen hebben we veel geleerd, ook wij hebben hen wat geleerd. Keukenprinses Bianca heeft overheerlijke tomatensoep weten te maken in de primitieve keuken. Ze hadden hier nog nooit van gehoord, maar ze waren meteen groot fan!
We voelden ons zeer vereerd dat wij als boerenpummels de 1e verjaardag van kleine Nachelle mochten mee vieren. Een schitterende dansende aardbei gekocht voor de kleine poepescheet en hop naar het feest! Een super ervaring!
Later kwamen we erachter dat Abdy & Mery niet 1, niet 2, maar 3 huizen in hun bezit hebben in de buurt van het bruisende Berastagi. Ze waren zelfs zo vriendelijk om 1 van de huizen voor een paar nachtjes aan ons te schenken. Toen hadden we ineens in ons bezit: 4 verdiepingen, een warme douche, een balkon en een dakterras! Dat betekende: chilluuhh!! Dit alles in combinatie met de zonsondergang op Gundaling Hill zorgde voor een tijd om nooit te vergeten.

Tijdens ons verblijf in de buurt van Berastagi was er een dans competitie voor alle studenten uit de buurt. Wederom: Karo Dancing. Daar hadden wij ondertussen al de nodige kaas van gegeten! Na eerst even te hebben gekeken naar al het moois dat voorbij kwam, besloten we om zelf ook maar eens een poging te gaan wagen. Hup het podium op en dansen maar! Gejoel, geklap en veel gelach verder werden we vriendelijk bedankt door alle aanwezigen.

Vol goede moed en vol vitamine C pakten we de bus naar Bukit Lawang. Na 5 uur kwamen we aan en werd het chillen vermenigvuldigd! Bukit Lawang is een plek waar Bob Marley nog veel van had kunnen leren. Omringd door de jungle en aan het kabbelende water van de Bahorok rivier voelden we ons meteen thuis. Iedereen, maar dan ook echt IEDEREEN, speelt hier allerlei muziekinstrumenten. Gepakt met gitaar en van alles waar je op kunt trommelen, een kampvuurtje gebouwd aan de rivier en zingen maar! Zelfs Het Is Een Nacht van onze volksheld Guus Meeuwis wisten ze te spelen, met in de hoofdrol: Jeffrey & Bianca met hun altijd zuivere stemgeluid!
Vanzelfsprekend werd er niet alleen maar gechilld in Bukit Lawang. We moesten op zoek naar Orang Oetangs! 3 soorten apen vonden we al snel, maar niet onze grote, behaarde vrienden. Maaaaaar na een trektocht van zoᷰn 4,5 uur dwars door de jungle vonden we ze! Zelfs zo dichtbij dat we ze allerlei soorten fruit konden aangeven. Wat zijn het toch een stelletje grijpgrage doerakken! 1 van de toeristen wist het voor elkaar te krijgen om zijn rugtas te laten stelen door de Orang Oetangs. Alles werd er boven in de boom uitgehaald en wat niet eetbaar was werd vernield naar beneden getorpeteerd.
Naast het spotten van apen hebben we ook een vleermuizen grot bezocht. Zonder gids in het pikkedonker met alleen een zaklamp en met alle jungle geluiden die je jezelf maar kunt voorstellen, was dit 1 van de spannendste ervaringen tot nu toe.
Ook vonden we in the middle of nowhere een bordje met: Kindertehuis. Dat klinkt Nederlands? Ja, inderdaad! Saskia woont hier samen met haar Indonesische man en zorgt voor een thuis voor de kinderen uit de buurt. Ze heeft hiervoor zelfs haar baan als advocate in Nederland opgezegd. Het ziet er prachtig uit. We werden er allebei in eerste instantie een beetje stil van.

Met het bezoeken van Bukit Lawang hebben we alle punten op onze bucketlist voor Sumatra weten af te vinken. Op naar het volgende avontuur: Java! Morgen (woensdag 5 december) vliegen we naar Bandung. Stay tuned! To be continued...

Groetjes aan iedereen!

Tarzan & Jane